Ratusz w Żywcu – pierwszy budynek ratusza został wzniesiony w 1706 r. na miejscu kamienicy, którą zapisała miastu w testamencie Magdalena Kantorowska. 16 października 1706 r. dokonano uroczystego otwarcia obiektu. Obecny kształt elewacji budynku nawiązującej do stylu mauretańskim dodaje niezwykłości w historii tej budowli.

Jezioro Żywieckie - Żywiecki Zbiornik Wodny, zbiornik retencyjny (100 mln m³) na Sole koło Żywca, położony w Kotlinie Żywieckiej na granicy Beskidu Małego i Beskidu Żywieckiego, o powierzchni 1000 ha (długość 8 km, szerokość 2 km, głębokość 20 m, wysokość 337 m n.p.m.). Utworzenie w 1966 r. jeziora spowodowało zalanie znajdujących się na jego obecnym terenie wsi, m.in. Tresnej, Zadziela i Starego Żywca.

Przy zaporze o wysokości 38 m znajduje się elektrownia wodna o mocy 21 MW. Obecnie zbiornik wykorzystywany jest w celach turystycznych, do produkcji energii elektrycznej, do ochrony przeciwpowodziowej oraz uregulowania przepływów górnej Wisły.

Cały zespół zamkowo-parkowy w ręce Habsburgów przeszedł w roku 1838. Ponieważ obiekt zamku był mocno zdewastowany, nowi właściciele zlecili architektowi Karolowi Pietsche zaprojektowanie nowego pałacu. W 1885 roku Pietschka przebudował i nadbudował południowe skrzydło oficyny Wielopolskich. W latach 1893 – 1895 przebudowana została część oficyny wschodniej tworząc dwukondygnacyjne skrzydło. Po przejęciu w 1895 r. dóbr żywieckich przez Karola Stefana Habsburga w 1898 r. przedłużono w kierunku wschodnim skrzydło południowe dotychczasowej bryły budynku. W ten sposób na piętrze utworzono salę balową zwaną „lustrzaną” a na parterze salę bilardową i kręgielnię. W latach 1905 – 1906 krakowscy architekci Franciszek Mączyński i Tadeusz Stryjeński powiększyli kaplicę zamkową, wzorując się na polskich renesansowych kaplicach grobowych. Ostatnia przebudowa pałacu miała miejsce w 1911 r. i była dziełem wiedeńskiego architekta Leopolda Simony. Zaprojektował i przebudował on elewację wschodniego skrzydła pałacu. Stworzył on monumentalną klasycyzującą elewację zwieńczoną klasycyzującym tympanonem z herbem Habsburgów.
Obecnie w budynku mieści się Zespół Szkół leśnych i Ochrony Środowiska.