Jesteśmy świadkami, często uczestnikami działań degradacyjnych dotychczasowych miejsc magicznych. Wprowadzając agresywne formy promocji i uczestnictwa w życiu społecznym czy politycznych przepychankach około wyborczych, burzy się mimowolnie, a często i celowo funkcjonujące miejsca magiczne. Głównym motywem tychże działań i postaw są uwarunkowania ekonomiczne. Chęć finansowych pożytków i awansu w strukturach politycznych lokalnych przestrzeni społecznych to znakomita część motywacji tej aktywności. Tak traktowane obszary aktywności społecznej wprowadzają społeczne zamieszanie w którym polityczne układanki najlepiej realizują prywatne interesy współczesnych kreatorów aktywności społecznej.
Istnieją miejsca magiczne, tchnące tajemniczą energią, przyciągające czarodziejskim zapachem. To niepowtarzalne, ujmujące "urywki" przestrzeni, do których zawsze się będzie powracać, by odbudować spokój duszy, odzyskać równowagę wewnętrzną, by wyrównać tętno A każde miejsce ma jedyną w swoim rodzaju pamięć, która owocuje wspomnieniami, wspomnienia te zlewają się
w przeszłość, która daje początek legendzie. I właśnie mocą, czarem owej legendy promieniuje miejsce. Tak wytwarza się atmosfera każdego centymetra każdego fragmentu przestrzeni. I nagle pojawia się człowiek, który intuicyjnie kieruje się w określone miejsca, a inne, również intuicyjnie, "odrzuca". Właśnie w taki sposób, powodując się specyficznym, właściwym tylko sobie instynktem, każdy odkrywa swoje "święte" miejsca. 1)
Godność człowieka, to pojęcie, które ostatnimi laty zdewaluowało się zupełnie. Problem jest
o tyle skomplikowany, że sięga oceny postępowania człowieka, wartościowania jego postaw
w zupełnie często oderwanej od realiów, moralności. Dominującym wyznacznikiem wartości człowieka na przestrzeni dziejów jest posiadanie materialnych zasobów czy pieniądz określający zamiennie obszar dominacji lub coraz częściej – układy. I nie jest to spiskowa teoria unicestwiana aktywności obywatelskiej. To rzeczywistość z którą przychodzi wielu się potykać. Kiedyś w zaprzeszłych czasach niepokornych ludzi wsadzano do więzienia. Po takiej dawce resocjalizacji politycznej człowiek chcąc przeżyć zmieniał swoje orientacje lub w samotności staczał się na margines społeczny. I znowu, po raz kolejny stwierdzam, że tamte metody jakby przystają do współczesności, chociaż realizowane są
z dużą delikatnością, jakby w rękawiczkach chirurgicznych. Układy pozwalają na degradację człowieka jedynie dlatego, że swoje przemyślenia i poglądy wyraża publicznie, że usiłuje być sobą. Wbrew pozorom, nawet najbardziej odważne enuncjacje w sytuacji krytycznej zostają jakby przemilczane. W moim przekonaniu zjawisko przemilczania świadczy o rosnącej agresji społecznej.
W założeniach teoretycznych jak również w przekonaniu praktyków, w społeczeństwie obywatelskim nie mogą występować zjawiska przemilczania. W społeczeństwie obywatelskim toczy się dyskusja, najczęściej jako merytoryczna rozmowa ludzi skierowanych w swej aktywności na dochodzenie do prawdy.
Nie byłbym sobą, gdyby współczesna sytuacja nie kojarzyłaby się mi ze znanym określeniem Stefana Kisielewskiego 28 lutego 1968 roku, na posiedzeniu Związku Literatów Polskich o „dyktaturze ciemniaków” w kulturze. Współcześni ludzie kultury są często traktowani jako warstwa niewolników, ludzie II kategorii, bez chwili przerwy zmuszana do udowadniania własnych racji merytorycznych. Ludzie kultury są poddawani często mobingowi i lekceważeniu. O degradacji niepokornych ludzi kultury stanowi ich status ekonomiczny bliski warstwie żebraczej. Mówię o sferze kultury tzw. „wysokiej”, pomijając równocześnie przykłady pop kultury i obszaru przemysłu rozrywkowego. Działania te stwarzają złudzenie szczęście uczestników z całą perfidią pomijając obszar dialogu społecznego i refleksji etyczno-moralnej. Boć przecież współczesnym kreatorom globalnej rzeczywistości niepotrzebne są rozważania egzystencjalne.
Partycypacja społeczna to działania zmierzające do uwzględniania w procesie zarządzania lokalnymi środowiskami samorządowymi opinii mieszkańców, teoretyków i praktyków z określonych dziedzin życia społecznego. We współczesnej sytuacji recesji ekonomicznej współczesnej struktury biznesowej, kiedy przed bankierami, ekonomistami i biznesem stoi wręcz ściana niemożności, udział obywateli w strukturach zarządzania państwem czy lokalnymi wspólnotami samorządowymi winien wprowadzić element kapitału ludzkiego. Obywatele z ich aktywnością kulturową – intelektualną wprowadzić mogą elementy świadomego wsparcia działań biznesowych sprawujących władze, pamiętających o podmiotowości obywateli. Działania takie występują w różnych, odległych od nas regionach Europy. Trochę trudniej zauważyć takie świadome działania obywatelskie w Polsce.
W sferze kultury, jeśli nawet podejmowane są takie działania (przykład: Kongresy Kultury Polskiej, Kongres Kultury Województwa Śląskiego) są jedynie przejawami manipulacji społecznej grup rządzących służącej uspokojeniu określonych grup zawodowych i społecznych, uspokojeniu ludzi kultury. W opozycji do działań poszerzających sferę konsultacji społecznej jest powszechna i bezrefleksyjna akceptacja agresji.
1) http://nauka.katalogi.pl/Miejsca_magiczne_w_literaturz_i_malarstwie-t34282.html
|
ostatnio dodana
